ไกลกลางดง กุหลาบเป็นพันพวง
เดี๋ยวก็หล่นร่วง เดี๋ยวก็เปล่งบาน
ส้มอ่อนอมชมพูขาวเจิดแจ่ม
ผีเสื้อร่อนแซม ขอจูบแค่กลิ่นน้ำหวาน
หอมนานากุหลาบชิดใกล้ใจสำราญ
แม้ฤดูเหมันต์ จะลาพ้นผ่าน ณ วนา
- ทะเล โรส ภูปนิฎฐา
Roses of the forest; fallen petals, blooms in vines
Long passed they withered, for the new blossoming that seem eternal
Shades of pale pink, some brilliant white
For the camouflaged butterflies' kiss at the scented nectar
Rose fragrance nourishes heart
Even at a farewell to the winter of a vanā
